Στο γήπεδο - στολίδι της ΑΕΚ Αθηνών, στη Νέα Φιλαδέλφεια, ανάμεσα στα πολλά που προνόησαν οι άνθρωποι του συλλόγου, ήταν και η δημιουργία του περίφημου Sensory Room.

Η αίθουσα δημιουργήθηκε για να φιλοξενεί παιδιά από 5 έως 12 ετών με γνωστικές αδυναμίες, νευρολογικές παθήσεις και συναφείς διαταραχές, προσφέροντάς, μαζί με τους γονείς, έναν ειδικά διαμορφωμένο χώρο ώστε να παρακολουθούν την αγαπημένη τους ομάδα σε ένα ήρεμο και άνετο περιβάλλον.

Πρόκειται για μια ειδικά σχεδιασμένη αίθουσα παρακολούθησης του αγώνα με φιμέ/μονόδρομο και ηχομονωμένο παράθυρο με θέα τον αγωνιστικό χώρο που σχεδιάστηκε με μια σειρά από χαλαρωτικές εικόνες, ήχους και εξοπλισμό.

Αυτά όλα συμβαίνουν στο σύγχρονο κόσμο του ποδοσφαίρου. Στην Κύπρο δυσκολευόμαστε πολύ σε τέτοιου είδους ενέργειες. Ακόμα εμείς προσπαθούμε να τακτοποιήσουμε τους συνανθρώπους μας με αναπηρικά προβλήματα και δεν τα καταφέρνουμε, πώς θα δούμε και τα παιδιά με ειδικά προβλήματα για να τα τακτοποιήσουμε, με τους σύνοδος τους, σε ειδικές αίθουσες;

Δυστυχώς, εκεί που η Ευρώπη, ακόμα κι αυτή η Ελλάδα με τις τόσες άλλες αδυναμίες της, προχώρησαν, στην Κύπρο ψάχνουμε «επενδυτές ή θύματα» για να έρθουν εκείνοι να κάνουν χάζι κι εμείς να ξοφλήσουμε τα χρέη που πλέον έφθασαν σε ύψος ίσα με το Τρόοδος!

Φίλοι μου καλοί, δυστυχώς μείναμε πολύ πίσω σε καθαρά ανθρώπινα, ποδοσφαιρικά θέματα. Περιορίζουμε πλέον όλη μας την ενέργεια στο πόσα θα εισπράξουμε, κάνοντας μόνο ένα διάλειμμα τα Χριστούγεννα, όταν παίκτες, σύλλογοι, Πανσυφί και λοιποί πηγαίνουν εκεί έξω από το Μακάρειο Νοσοκομείο βγάζοντας τη γνωστή φωτογραφία με τα δώρα ανά χείρας που θα προσφέρουν λίγο αργότερα στα παιδιά με καρκίνο...